mang udin namina, tukang dagang baso. biasana mang udin tina dagangna sok kabagian bati ageung wae,soalna mang udin upami tos sholat subuh sok ngadon wiridan atanapi ngadu'a. hiji mangsa mang udin dagangna nepi ka kampung anu jauh pisan,ceuk manehna"ah nyobaan kakampung anu di kidul ah sugan weh nambahan langganna"
mang udin ge langsung berangkat saeunggeus wiridan subuh.
di eta kampung mang udin kacida larisna nepi ka daganggannana teuaya anu nyesa, geus beak dagangana mang udin langsuk balik deui ka kampung manehannana di eta perjalanan balik mang udin ngarasa cape soalna daganganana anu di bawa tadi leuwih loba tibatan kamari,
Jol asup ka kampung mang udin neruskeun langsung ka imah da ngarasa cape pisan,gek diuk mang udin di teras imahna bari ngitung bati poe tadi," alhamdulillah gede oge bati poe ieu,teu percuma dagang jauh-jauh teh".saberes shlat isya mang udin langsung reup sare. mang udin hudang kabeurangan trus shlat subuh, ngarasa keneh cape uut dagang kamari mang udin sare deui"hhahh... cape keuneh laeleus sare deui ah bari bgadagoan caang"
hudanng sare mang udin langsung nyiapkeun daganganana tuluy neruskeun indit dagang. dina poe eta mang udin teu payu hiji-hiji acan"naha euy poe ieu can payu-payu" nepi kawaktu sore mang udin masih keneuh can payu."ah can payu keuneuh balik ahh...."
kabiasaan mang udin sare saeunggeus subuh jadi kabiasaan da balik dagang teh sok ngarsa cape wae.....
waktu ka waktu daganganna jadi teu payu pisan....tah mang udin langsung mikir"kunaonnya dagang teh teu payu"
kapikiran ku manehna kana kabiasaanna anu sok sare saeunggeus subuh, tah didinya manehna ngarubah kabiasaanna kanu kamari deui jadi wirid heula saeunggeus subuh, saprak kithu mang udin dagangna jadi payu deui........
Tidak ada komentar:
Posting Komentar